Doğu Karadeniz çevresindeki il ve ilçeler olsun burada yaşayan ailelerin neredeyse tamamında en az bir kişi kanserden hayatını kaybediyor. Kanser çağımızın hastalığı, tıp bugün birçok kanserle mücadele etmekte başarılı ancak bu konuda tedaviye tamamen ulaşabilmek için büyük önem ve emek harcamaktadır. Tıp ne kadar ileri düzeyde olursa olsun, bu topraklarda yaşayan herkesin buna ulaşmaya hakkı var. Ancak maalesef kanserin yoğun yaşandığı her bölgede olduğu gibi özellikle Doğu Karadeniz çevresinde ise bir kanser merkezi, kanser araştırma hastanesi veya Onkoloji merkezi adına hiçbir şey yok görünenler dışında…
Özellikle 1986 yılından sonra Çernobil faciasıyla kanserin, Karadeniz’in kaderi olduğuna inanan birçok devlet erkânı olacak ki, bu konuda çalışmaları yetersiz ve ilgisiz kalıyor.
Bunun için her anlamda,
“Karadeniz İnsanı Kansere Mahkûm Değil “
Düşüncesini tüm Türkiye’de, dünyada, sahnede veya sahne dışı olsun kanserin buna mahkûm kalmayacağı Karadeniz’in temsilcisi, sanatçısı veya bir vatandaşı olarak karşı koyacağını dile getirmesiyle her zaman ön saflarda yer alan, kendisi de kansere yakalanarak, yine de vazgeçmeyerek duyarsız demokrasiye duyururcasına, Karadeniz’in unutulmayacak sanatçısı “Kazım Koyuncu” da bu konuda çok kez mücadele verdi ve sonunda kendisi de kansere yenik düştü.
Kazım Koyuncu kansere yakalandıktan sonra bir söyleyişinde;
” Şimdi şimdi bir şeyler yapılıyor. Özellikle Trabzon derneklerinin yaptığı faaliyetler, sonuçları ne olursa olsun; birçok şeyi başarabilirler, başaramayabilirler de ama böyle bir toplumsal meselenin üstüne gidilebilmesi noktasında çok ciddi çalışmalar diye düşünüyorum. Şimdi öfke çok doğal bir durum. Ben de bazen öfkeleniyorum. Yalnızca kendi üzerimden değil genel olarak. Birilerini organize etmek, bir şeyleri harekete geçirmek lazım. Bu anlamda sivil toplum örgütlerine çok önemli görevler düşüyor. Özellikle Karadeniz’de her ne kadar bilim çevreleri Karadeniz’de çok ciddi bir kanser artışının istatistikti olarak olmadığını söylese de…”
Ve söyleşine su sözlerle devam etmişti.
“Duyarlı bir sanatçı olarak dertleri hissediyordum. Kanser de oldum artık. Ben kanserden çok korkan bir insandım. Kanserim ve korkmuyorum. Sadece beni sevenleri ve özgürlüğümü düşünüyorum. Ölüm küçük bir şey, ama hastalık sizin özgürlüğünüzü sınırlıyor.”
Bu yazımda Kazım Koyuncu ‘nun dediği gibi “Karadeniz İnsanı Kansere Mahkûm Değil” hayatlar daha güzel olsun. İnsanlar daha güzel ömürler geçirsin dileğiyle. Sonraki yazımda siz değerli okurlarımla görüşmek üzere…
Osman Kesici
News
Gerçekten Karadeniz insanı ve özellikle bölgede yaşayan insanlar için yıllardır dikkat çekilmesi gereken bir konu. Düşüncelerinizin her birine katılıyorum. Emeğinize sağlık.
Günümüze ait ne güzel bir yazı yazmışsın Osman kardeşim. Her aile ferdinden birini götüren bu hastalık gerçekten grip gibi yaygınlaştı. Bu hastalıktan tüm insanları Allah (c.c) korusun…